Wijntuin Ronja

Rubie van Crevel &
Eise van Maanen

Activiteiten:Regeneratieve wijnbouw

Initiatiefnemer:Rubie van Crevel en Eise van Maanen

Start:2020

Plaats:Beverwijk

Tekst Marije Remmelink Fotografie Gabriela Hengeveld Gepubliceerd 3 september 2024 Leestijd 8 minuten

Introductie

Wie wijnboer wil worden, hoeft niet te emigreren naar warme, mediterrane landen: het kan ook gewoon in Beverwijk. In de Noord-Hollandse polder bestieren Rubie van Crevel en Eise van Maanen Wijntuin Ronja, een collectieve en regeneratieve wijngaard. “We doen alles zoveel mogelijk in samenwerking met de natuur.”

Wijntuin Ronja Eise (links) en Rubie (rechts) op Wijntuin Ronja. Fotograaf: Gabriela Hengeveld

Een achtergrond in de wijnwereld hadden Rubie van Crevel en Eise van Maanen niet toen ze begonnen met Wijntuin Ronja. Eise studeerde af in economie en rechten en werkte daarna in de duurzame landbouwsector. Een interesse die ontstond tijdens een fietsreis door Zuid-Amerika, toen hij inzag dat de manier waarop we landbouw bedrijven één van de grootste problemen van deze tijd is. Bij Rubie, afgestudeerd politicoloog, groeide de interesse in duurzame landbouw tijdens diezelfde reis. “We fietsten hele stukken door prachtige ongerepte natuur, waar we veel verlaten dorpen tegenkwamen”, vertelt ze. “Maar zodra we grotere steden naderden, fietsten we eerst door de industriële zone, dan door de sloppenwijken en dan kwamen we aan in het hart van de stad. Ik begon me af te vragen: ‘Is dit wat modernisering betekent?’ Daarna ben ik milieuwetenschappen gaan studeren in Wageningen, en werkte ik aan de verduurzaming van consumentengoederen, zoals de textiel- en verpakkingsketen. Maar eigenlijk wilde ik me bezighouden met voedsel, omdat dat gaat over primaire levensbehoeften en onze relatie met onze natuurlijke omgeving. Mijn moeder is ook horecaondernemer, dus voedsel was altijd belangrijk”, zegt ze. “Is het nog steeds”, vult Eise lachend aan en Rubie beaamt.

Uitgelichte quote

Daar gingen we, ongehinderd door enige voorkennis, aan de slag met Wijntuin Ronja
Wijntuin Ronja Fotograaf: Gabriela Hengeveld
Wijntuin Ronja Iedereen die dat wil kan bij Wijntuin Ronja 10 wijnstokken pachten en wijnboer worden. Fotograaf: Gabriela Hengeveld

Samen in het diepe

In 2020 besluit het stel samen op reis te gaan om landbouwprojecten te bezoeken, nieuwe inspiratie voor hun werk op te doen en ‘gewoon om het leven te vieren’. Het zou een avontuur met een open einde worden. Ze hadden een route uitgestippeld langs voedsel- en landbouwprojecten waar ze kort of misschien wel jaren zouden verblijven, waaronder een aantal wijngaarden. 13 maart 2020 trokken ze de deur van hun woning achter zich dicht. Twee dagen later ging de wereld vanwege de pandemie op slot en moest het stel hun reisplannen laten varen. Op Landgoed Rorik, waar Rubie toen al bij betrokken was, was er ruimte voor een wijngaard. “We hebben toen samen besloten om in het diepe te springen”, vertelt Eise. “We benaderden Ron Langveld van Wijngaard Dassemus, die voor ons opschreef wat we nodig hadden om een wijngaard te beginnen. En daar gingen we, ongehinderd door enige voorkennis, aan de slag met Wijntuin Ronja.”

Uitgelichte quote

Wijn produceren in ons kikkerlandje is zo gek nog niet
Wijntuin Ronja Wijntuin Ronja. Fotograaf: Gabriela Hengeveld
Wijntuin Ronja Eise (links) en Rubie (rechts) inspecteren de druiven op Wijntuin Ronja. Fotograaf: Gabriela Hengeveld

Collectieve wijngaard

Wijntuin Ronja is een regeneratieve en collectieve wijngaard die wordt gerund door 300 wijnboeren: burgers die zich bij het project aansluiten. Samen met hen is het braakliggende stuk land omgetoverd tot een heuse wijngaard met zo’n 3700 druivenstokken, fruitbomen en een windhaag van duizenden bomen die de wijngaard omringd. Inmiddels zijn er op de 3 hectare al 693 flessen Nederlandse wijn geproduceerd. 

“Iedereen die dat wil, kan bij ons tien druivenstokken pachten en zo wijnboer worden”, vertelt Rubie. “De uiteindelijke oogst verdelen we naar rato over het aantal druivenstokken, zo delen we voor- en tegenspoed.” Ronja’s wijnboeren werken minimaal drie dagen per jaar op het land en krijgen vier workshops waarin ze de fijne kneepjes van het vak leren. De eerste jaren werden de workshops gegeven door experts, maar inmiddels hebben Rubie en Eise zoveel geleerd dat ze de workshops voor beginners voor eigen rekening nemen. 

In 2023 werd na drie jaar eindelijk de wijn geproefd. Een feestelijke mijlpaal voor het stel en de andere wijnboeren. Rubie en Eise hebben voor dit collectieve model gekozen om het werk, de risico’s, de vruchten en de wijn samen te delen. Maar misschien nog wel belangrijker, vindt Eise: “Het is gewoon leuker om het samen te doen.”

Wijntuin Ronja Fotograaf: Elmer Driessen
Wijntuin Ronja Jong en oud komt samen tijdens het jaarlijkse oogstfeest van Wijntuin Ronja. Fotograaf: Elmer Driessen

Uitgelichte quote

De bodem – of terroir – beïnvloedt de groei van de druif. Het is dus belangrijk om die gezond te houden
Wijntuin Ronja Eise: "Het leuke van een wijngaard, is dat je de hele keten in handen hebt." Fotograaf: Gabriela Hengeveld

Geheimen ontrafelen

Druiventeelt en vinificatie kennen nog veel geheimen – helemaal in Nederland. Rubie en Eise proberen deze geheimen te ontrafelen en onderzoeken hoe ze binnen de grenzen van de natuur in Nederland wijn kunnen maken. Hoewel we van oudsher geen wijnland zijn, is wijn produceren in ons kikkerlandje zo gek nog niet: Nederland staat namelijk in de top tien van landen waar de meeste wijn wordt gedronken. Wijn die doorgaans veel voedselkilometers maakt. Daarnaast is de gangbare wijnbouw een van de meest vervuilende takken binnen de landbouw, vanwege de grote hoeveelheden landbouwgif die op de akkers worden gebruikt. 

“Zo gaan we het dus níet doen”, besloot het stel. “Wij experimenteren met regeneratieve landbouwtechnieken en doen alles zoveel mogelijk in samenwerking met de natuur”, verklaart Eise. “Het leuke van een wijngaard, is dat je de hele keten in handen hebt: van gewas tot eindproduct. Daarom denk ik dat er in de wijnwereld grote kansen liggen om regeneratieve technieken toe te passen. Als producent heb je gelijk profijt van je betere bodem, want je eindproduct is meteen veel lekkerder. De bodem – of terroir – beïnvloedt namelijk de groei van de druif. Het is dus belangrijk om die gezond te houden.” 

“Onze natte, compacte kleigrond is een uitdaging gebleken”, geeft Rubie toe. “We leren continu hoe we ervoor kunnen zorgen dat onze druivenplanten zoveel mogelijk voeding uit de bodem halen. Dat willen we doen met zo min mogelijk aanvoer van buitenaf, zoals compost en bladbemesting, dus verdiepen we ons in de bodembiologie en investeren we in de gezondheid van onze grond. Daarvoor moet je wel een lange adem hebben.”

Uitgelichte quote

Het is vooral proberen, falen en af en toe een succesje boeken
Wijntuin Ronja Rubie had nooit kunnen denken dat ze wijnboer zou worden. Fotograaf: Gabriela Hengeveld
Wijntuin Ronja Fotograaf: Gabriela Hengeveld

Regeneratieve wijnbouw in Nederland

Wat is er in de praktijk nou zo anders aan regeneratieve wijnbouw ten opzichte van de gangbare methode? Rubie legt uit: “In de gangbare wijnbouw worden druiven veelal in monoculturen verbouwd. Dat maakt de planten veel vatbaarder voor ziektes en plagen, waardoor wijnboeren veel fungicide (chemische bestrijdingsmiddelen tegen schimmels) gebruiken. In sommige landen mogen biologische wijnboeren ook koper en zwavel gebruiken, en dat doen ze ook. Maar ook dat is rommel die in de grond trekt”, zegt ze. “Wij kijken met een regeneratieve bril naar hoe we schimmels kunnen tegengaan. Zo werken we met PIWI-druivenrassen, die resistenter zijn tegen schimmels. Ook omarmen we diversiteit in de wijngaard, verstoren we de bodem zo min mogelijk en snoeien we op een bepaalde manier die de planten vitaal houdt. Onze tractor gebruiken we ook bijna niet: vanwege de diesel, maar met name omdat die de grond verdicht.”

“We hebben natuurlijk vele handen die helpen”, gaat Rubie verder, “en ondertussen is het vooral proberen, falen en af en toe een succesje boeken. Neem bijvoorbeeld groenbemesters, een veel geprezen maatregel in de regeneratieve land- en wijnbouw. We hebben tot drie keer toe zorgvuldig uitgekozen groenbemesters tussen de druiven geplant, maar die willen in onze compacte kleibodem niet groeien. Dus dat laten we voorlopig even varen. We omarmen nu het gras, en laten de natuur zelf de diversiteit in de wijngaard brengen.”

Uitgelichte quote

Het zou dus zonde zijn als we hier in Nederland traditionele wijnbouwmethoden zouden toepassen
Wijntuin Ronja Proosten op de oogst van Wijntuin Ronja. Fotograaf: Elmer Driessen
Wijntuin Ronja Wijn produceren in Nederland is zo gek nog niet, weten Rubie en Eise. Fotograaf: Gabriela Hengeveld

Landbouw en natuurherstel

“Wijnbouw in Nederland is in opkomst en ik denk dat er nog veel wijngaarden bij zullen komen”, zegt Eise. “Vooral bruiswijn kun je in Nederland goed produceren door de relatief hoge zuren in de Nederlandse wijnen. In de Champagnestreek wordt het steeds warmer, waardoor de zuren afnemen en de suikers toenemen. Ik denk ook dat steeds meer mensen voor kwaliteit en lokaal kiezen. En druiventeelt past trouwens ook perfect in een agroforestry-model: op die manier kun je landbouw, bomen en natuurherstel combineren. Het zou dus zonde zijn als we hier in Nederland traditionele wijnbouwmethoden zouden toepassen. Dit is onze kans om te ontdekken wat hier werkt, in samenwerking met de natuur.”

Wil je ook regeneratief wijnboer worden en je eigen lokale wijntje drinken? De wachtlijst van Wijntuin Ronja voor 2025 is geopend.

Wijntuin Ronja
Rubie (links) en Eise (rechts) op Wijntuin Ronja. Fotograaf: Gabriela Hengeveld